Mechanizm paronimii w budowaniu zasobu leksykalnego dzieci z uszkodzonym słuchem

Abstrakt

Paronimia polega na kojarzeniu wyrazów dźwiękowo podobnych, co w konsekwencji prowadzi do zmiany znaczenia jednego z nich. U jej podłoża znajduje się mechanizm poszukiwania miejsca we własnym zasobie leksykalnym dla nowych słów. W artykule przedstawiono analizę paronimów pojawiających się w procesie przyswajania podstaw słowotwórstwa przez dzieci z uszkodzonym słuchem. Proces paronimii, mimo że traktowany jako zjawisko nienormatywne, jest także sposobem włączania do systemu leksykalnego nowych jednostek, a wnioski wynikające z jego charakterystyki mogą być wykorzystane na zajęciach z zakresu terapii surdologopedycznej.