Logopedia – lingwistyka kliniczna – biolingwistyka. Próba ujęcia systemowego

Abstrakt

W artykule dokonano próby różnicowej charakterystyki trzech subdyscyplin/paradygmatów lingwistyki stosowanej – logopedii, lingwistyki klinicznej i biolingwistyki. Dążąc do ujęcia systemowego, tj. maksymalnie kompleksowego, eksponującego elementy układu i ich powiązania, holistycznego, esencjalistycznego, kontekstowego, wzbogacając dodatkowo treść wątkami anagnostycznymi/eternalistycznymi, wykazano, że wszystkie lingwistyki mają wspólny parametr główny – mowę, zaś zasadniczo różnią się parametrami pomocniczymi. Różnice dotyczą głównie szczegółowego przedmiotu badań, stopnia zaawansowania refleksji metanaukowej oraz kwestii podejmowania/niepodejmowania badań wdrożeniowych.