Metakognitywne strategie czytania i ich rola w kształtowaniu i doskonaleniu umiejętności rozumienia tekstów literackich przez niesłyszącą i słabosłyszącą młodzież

Abstrakt

Uszkodzenie słuchu ogranicza dostęp do struktury języka zarówno mówionego, jak i jego postaci pisanej i tym samym nie pozwala osobom nim dotkniętym na pełne wykorzystanie czynności językowych do poznawania i interpretowania zjawisk otaczającej rzeczywistości. Celem artykułu jest zaprezentowanie wyników badań dotyczących rozumienia tekstów literackich przez niesłyszącą i słabosłyszącą młodzież oraz zwrócenie uwagi na możliwości efektywnego
kształtowania i doskonalenia u niej czytania ze zrozumieniem. Uzyskane wyniki potwierdzają, że poziom rozumienia czytanych tekstów przez młodzież z poważnymi uszkodzeniami słuchu jest istotnie niższy w porównaniu do tego, jaki prezentują ich słyszący rówieśnicy. Jednocześnie dostarczają one jednak optymistycznych dowodów na to, że zastosowanie odpowiednich strategii może pomóc w doskonaleniu umiejętności rozumienia czytanych
tekstów przez słabosłyszących i niesłyszących uczniów. Ten rodzaj aktywności poznawczej, jakim jest kontakt ze słowem pisanym, otwiera też możliwości wzbogacania doświadczeń językowych, których rola w rozwoju jednostki jest nieoceniona.