Znaczenie gestów i rytuałów w komunikacji niewerbalnej osób ze spektrum autyzmu

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest analiza niewerbalnych form komunikacji u dzieci ze spektrum autyzmu (ang. autism spectrum disorder – ASD). Szczególna uwaga poświęcona została gestom inicjującym kontakt interpersonalny, takim jak podanie ręki, kontakt wzrokowy, czy uśmiech. W oparciu o klasyfikację Ekmana i Friesena oraz z zastosowaniem analizy interakcyjnej dokonano systematyzacji zachowań obserwowanych w kontrolowanych sytuacjach diagnostycznych. Badania potwierdzają ograniczoną zdolność do używania gestów o charakterze kulturowym oraz zakłócone mechanizmy rytualizacji w komunikacji osób z ASD.